Pokret “Treći blok” podržava sankcije protiv Dodika

Povodom sankcija koje je administracija Sjedinjenih Američkih Država uvela Miloradu Dodiku, šefu režima koji vlada Republikom Srpskom, oglasio se i pokret “Treći blok”. Saopštenje koje su povodom toga uputili medijima prenosimo u cjelosti i bez korekcija.

                                          Saopštenje pokreta “Treći blok”

Pokret TREĆI BLOK daje punu podršku sankcijama koje su Sjedinjene Američke Države uvele lično Miloradu Dodiku.

Podsjećamo javnost Republike Srpske da ove sankcije nisu uvedene Republici Srpskoj ili Srpskom narodu, već jednom čovjeku koji je više od jednu deceniju upravljao sudbinama Srba i drugih naroda u BiH, te ih svojom pogrešnom i nepopravljivo lošom politikom, prepunom kriminala, korupcije, bahatosti i lažnog srbovanja iz ličnog koristoljublja, doveo na rub prezaduženosti i velikog siromaštva. Dodik je stavljen na američku “crnu listu”, sad je konačno došlo vrijeme da i on lično osjeti kako je to biti nepoželjan, ili finansijski slabiji, s obzirom da je Milorad Dodik u svojstvu premijera i predsjednika Republike Srpske godinama proganjao političke neistomišljenike, stavljajući ih na svoje “crne liste” ili “crne knjige”, čega smo bili svjedoci nakon proteklih poslijednjih lokalnih izbora. Ono što je Milorad Dodik sad već davne 1999. godine učinio legalno izabranom predsjedniku Republike Srpske Nikoli Poplašenu, to mu se danas vraća kao bumerang! Evidentno je da je era Milorada Dodika konačno završena, i to po svim pretpostavkama, od svih političkih partija ili oganizacija u Republici Srpskoj jedino mi podržavamo i javno pozdravljamo. Ujedno ovo je svakako najveći dokaz posebnosti naše političke volje i otvorenog djelovanja u budućnosti.

                                                                                         POKRET “TREĆI BLOK”

Ako neće režim PDP-u, hoće PDP režimu

piše: Miljan Kovač

Lideri Saveza za promjene (SzP) su najavili da će „u narednom periodu“ redefinisati odnose unutar ove koalicije. Kao uspjeh im se mora priznati to što su se uopšte uspjeli usaglasiti oko izjave koju su nakon sastanka dali medijima. Vjerovati u to da će zaista napraviti bilo kakav ozbiljan potez kojim bi ugrozili Režim u Republici Srpskoj, mogu samo neupućeni ili naivni. Koliko god to zvučalo ironično, jedina korist koju bi lideri Saveza u ovom trenutku mogli da naprave jeste da javno konstatuju preranu političku smrt tog saveza koji je odavno u dubokoj komi. Prije svega trebali bi imati na umu da sabiranje ne daje uvijek pozitivan rezultat, pogotovo ne kada su u pitanju politički savezi. Primjer je Savez za promjene.

Niz je činjenica koje to potvrđuju.

Činjenica je da su političke stranke koje čine Savez iznevjerili građane Republike Srpske koji su se opredijelili za promjene i smjenu aktuelnog Režima. Najveća članica Saveza Srpska demokratska stranka nakon Opštih izbora 2014. godine nije uspjela (ili nije ni pokušala, svejedno) da se obračuna sa trgovcima „narodnom voljom“ u vlastitim redovima.

Režimski petokolonaši su nastavili rovariti i u samom vrhu SDS-a, pa je katastrofalan poraz na lokalnim izborima prošle godine bio zagarantovan. Doprinijeli su toj katastrofi naravno i druge okolnosti, međutim za razliku od lidera drugih stranaka Saveza za promjene, predsjednik SDS-a Mladen Bosić je nakon izbornog poraza preuzeo svoj dio odgovornosti i povukao se sa čela stranke, čime je dao šansu Vukoti Govedarici, da na čelu SDS-a unese osvježenje u opozicione redove. Na njemu je da se izbori sa problemima koje je na slijedio, a oni su, ruku na srce, ogromni i vrlo teško savladivi.

Za razliku od Bosića, Draganu Čaviću predsjednik NDP-a, je katastrofalni poraz u trci za gradonačelnika Banjaluke, i fijasko kandidata te stranke širom RS, osim u Banjaluci, predstavio javno kao veliki uspjeh. Činjenica je da ta stranka postoji samo u Banjaluci. Osim toga NDP je nastavio tradiciju uhljebljavanja dugogodišnjih kadrova Režima u državne i lokalne institucije.

Šampion Saveza u sijanju lažnog optimizma je ipak predsjednik PDP-a Branislav Borenović, koji je pobjedu te stranke u trci za načelnika Kotor-Varoša, predstavio kao uspjeh od nacionalnog značaja. S druge strane Borenović se nije ni pokušao da se obračuna sa odborom te stranke u Prnjavoru na čelu sa Branom Žunićem koji je na lokalnim izborima otvoreno radio protiv Siniše Gatarića kandidata Saveza za promjene za načelnika te opštine i pomogao pobjedu SNSD-a. Moglo bi se reći da Borenović ne kontroliše većinu ključnih odbora te stranke , uključujući i onaj u Banjaluci, ali to bi bilo besmisleno, obzirom da on ne kontroliše ništa u stranci na čijem je formalno čelu. Borenovićeve „političke“ domete najbolje ilustruje jedna fotomontaža. Na toj fotomontaži koja je objavljena na zvaničnoj stranci PDP-a prikazan je Borenović koji u ringu nokautira novinara Matu Đakovića, nakon gostovanja u njegovoj emisiji.  Šta god mislio o Mati Đakoviću i Javnoj kući mene taj pokušaj karikature nije ni najmanje nasmijao. Slanje knjige visokom predstavniku u znak protesta zbog uvrede koju je Valentin Incko izrekao na račun Republike Srpske nije vrijedno ni pomena. Iako bi se o tome i moglo nešto reći samo da se lider PDP-a „dosjetio“ da tom prilikom uputi i jednu riječ kritike na račun Inckovog velikog i iskrenog prijatelja.  Poređenjem Republike Srpske sa NDH-a Incko je na zaštititi lika i djela Milorada Dodika uradio skoro koliko i Borenovićev pravi šef Mladen Ivanić postrojio „trupe“ na frontu odbrane režima po svaku cijenu.  Stavljajući se u odbranu Režima, Ivanić se nada da će izgraditi bolju poziciju za sebe. Možda u tome i uspije. Ali kakvu korist će građani RS, pa i pristalice PDP-a imati od toga? Apsolutno nikakvu.

Čemu onda služi redefinisanje odnosa unutar Saveza za promjene ili bolje: Čemu služi Savez za promjene? Sudeći po posljednjim aktivnostima prvih ljudi PDP-a na jačanju „nacionalnog“ jedinstva sa kriminalnim režimom Milorada Dodika, njima bi mogao poslužiti (ako već i ne služi) kao dobra roba za tvrđenje pazara s tim istim režimom. Osim toga unutar PDP-a sve više jača struja koja otvoreno zagovara koaliciju sa SNSD-om, naravno pod plaštom „očuvanja nacionalnih interesa“, čemu je farsa oko proslave 9. januara i fingiranog sukoba sa Valentinom Inckom služi kao priprema terena. Ostati u Savezu sa onima koji (ne)mogu da se opredijele između „nacionalnog“ jednstva s Režimom i interesa građana (rušenja Režima) predstavlja političko samoubistvo za njihove koalicione partnere.

 Ovo su činjenice nakon kojih se ne može, a ne postaviti pitanje: Kakvog smisla ima reformisati Savez za promjene a da njegove članice nisu ustanju izvršiti promjene ni u vlastitim redovima? Nikakvog.

Pravo (na) slavlje – ravno do dna

piše: Miljan Kovač

Sutra će jedni PRAVO na SLAVLJE, da, „slave Republiku  Srpsku“, koju su ti isti gurnuli RAVNO do DNA. Ni to im nije dosta, pa je guraju još dublje – valjda na dno dna.

Rade to, između ostalog, i suprotstvaljanjem ustavnom poretku države čiji je Republika Srpska dio.

Nepoštivanje odluka Ustavnog suda BiH, sviđale se one nekome ili ne, jeste pilanje grane na kojoj Republika Srpska „sjedi“.  Teško je povjerovati da ONI koji to rade, nisu toga svjesni. Jesu itekako, ali briga njih. Status Republike Srpske njima nikada nije bio bitniji od ličnog statusa, koji im donosi materijalne blagodati o kakvim ogromna većina građana Republike Srpske može samo da sanja.

ONI tom narodu, koji se valja po dnu na koje su ga gurnuli, nemaju šta podnuditi osim nacionalističke demagogije iza koje se skrivaju.  Da su imali iskrene namjere da sačuvaju Dan Republike Srpske, onda bi to i učinili, na zakonit i ustavan način. Onda ne bi ni pravili referendumski cirkus  kojeg su se i sami odrekli. Uostalom, nisu se mnogo bunili ni kada su ukinuti grb ili himna Republike Srpske...Prije toga su prihvatili ukidanje Vojske Republike Srpske...Zašto bi sada Dan Republike Srpske bio važniji od svega toga što je ukinuto? Zašto tada nisu raspisivali referendume i inatili se Ustavnom sudu? Nisu jer tada im to nije bilo u interesu. Oni rade samo ono što je njihov trenutni interes. Oni krše i Ustav Republike Srpske jer pozivajući na slavlje pozivaju na PRAVOSLAVLJE, zaboravlajući nepravoslavne građane Republike Srpske. Nema Republike Srpske, bez ravnopravnosti svih njenih građana. Znaju oni i to, ali nije njima ni do SLAVLJA ni do PRAVOSLAVLJA, već isključivo do lične slave i bogatstva koja ona sa sobom nosi. Bili su ONI i komunisti i reformisti i agnostici i pravoslavci.. a biće i katolici, muslimani, budisti.. i šta god treba samo ako procijeni da će im to donijeti privilegije i bogatstvo...

Ko su ONI? Režim je prislonio merdevine uz stablo i s njega obrao što se moglo obrati i strpati u džepove. „Opozicija“ drži merdevine i ljubomorno moljaka one gore  da i njih puste malo na stablo.  ONI su SVI isti i jedno ih razlikuje to što nisu u istoj poziciji.  Nazivaju ih „lopovima“, a oni njih „izdajnicima“.

Sutra će „lopovi“ i „izdajnici“ PRAVO na SLAVLJE. Slaviće ono što su uništili ili ono što su lično stekli dok su NAS uništavali.

Nije do njih do NAS je.

Novogodišnje čarolije nove gradiške vlasti

piše: Miljan Kovač

Nova vlast je građanima Gradiške, pred Novu godinu, priredila brojna iznenađenja.

Ove godine po prvi put imamo „Zimski grad“, a u Zimskom gradu odlično klizalište. Velika je to radost, naročito za djecu i mlade. Oni uživaju i mnogo ne mare koliko nas to zadovoljstvo, dopremeljeno iz susjedne Hrvatske, tačnije iz Rijeke košta.

Razloga za zadovoljstvo imaju i oni koji ne znaju klizati ali su ipak „uklizali“ na opštinski Budžet u kojem će stavka za zaposlene u administraciji u novoj godini biti veća za 450.000 maraka nego u prethodnoj. Toliko će nas, koštati još osamnaest zaposlenih u udobnim opštinskim foteljama. Razloge za zadovoljstvo imaju i oni koji su sa na krilima nove vlasti „uklizali“ u Upravne odbore javnih preduzeća i ustanova, gdje će kao i njihovi prethodnici, mjesečno zarađivati po 500-600 maraka, bez imalo znoja.

Prezadovoljan je i nekadašnji načelnik Opštine Nikola Kragulj. Nakon osam godina vladavine, Gradišku je 2012. ostavio sa više od 40 miliona maraka dugova. Nakon četiri godine vratio se u opštinu kao savjetnik novog načelnika Zorana Adžića. U međuvremenu je bivša vlast na čelu sa načelnikom Zoranom Latinovićem, vratila blizu 18 miliona maraka, od duga koji im je Kragulj ostavio.

Njegovi savjeti će, nama sumnja, dobro doći Adžiću, jer ruku na srce, nije lako toliki novac „domaćinski“ potrošiti.  Osim toga, Skupština opštine je na prethodnom zasjedanju donijela odluku o prihvatanju granta od 1,3 miliona maraka Evropske investicione banke za projekat „vodovod i kanalizacija“. Ako se neko ne sjeća: riječ je o onim sredstvima za koja je sadašnji načelnik prije izbora tvrdio da su propala zbog nemara Zorana Latinovića i tadašnje vlasti i da su preraspoređena drugim opštinama.  

Posebnog razloga za zadovoljstvo ipak imaju novoimenovani načelnici opštinskih odjeljenja. Udobna fotelja, dobra plata,  uticajna pozicija. Da bi što više zadovoljnih bilo postarao se kroz novu sistematizaciju načelnik lično.

Dosadašnje Odjeljenje za urbanizam i stambeno- komunalne poslove podijeljeno je na dva odjeljenja: Odjeljenje za urbanizam i građenje i Odjeljenje za stambeno komunalne poslove.  I kabinet načelnika opštine sada je ustrojen kao posebno odjeljenje, na čelu sa Draganom Ilić.

Nekadašnji načelnik Odjeljenja za inspekscijske poslove, Radomir Pjanić  ima velikog razloga za slavlje – na njegovu sreću Zoran Adžić se ne sjeća da je prije izbora obećavao da na čelu odjeljenja neće biti oni koji su završili privatne fakultete, pa je Pjanića postavio na čelo Odjeljenja za Boračko- invalidsku zaštitu.

Neki tvrde da se načelnik dobro sjeća svoga obećanja, ali ne zna reći „NE“ ekološkoj koalicij „Izvor“, Slavka Dunjića čiji je Pjanić istaknuti kadar.  Iz  „Izvora“ je i nova šefica Šalter sale u Opštini – bivši sekreter Skupštine opštine Nada Živković.

O njenom ranijem iskustvu na „istim ili sličnim“ poslovima svjedoči pravosnažna presuda zbog mlavezacija administrativnim taksama.

Posebnog razloga za novogodišenje slavlje imaće ipak onaj ko bude te sreće da rukovodi novouspostavljenom Turističkom organizacijom Gradiške. U toj organizaciji će biti četvoro zaposlenih, a kako se nezavanično saznaje na njenom čelu će biti Veljko Jovanović. Budžet Turističke organizacije je 120.000 maraka godišnje. To je nova stavka u opštinskom Budžetu koji bi konačno trebao biti usvojen 28. decembra.

Gradiško, srečna ti Nova 2017. godina!

Koliko će „humanost“ Zorana Adžića koštati građane Gradiške?

piše: Miljan Kovač

Načelnik opštine Gradiška, smanjuje svoju platu da bi pomogao sirotinji. Dobročinstvo nove vlasti na djelu. Ovako, otprilike glase, vijesti koje su ovih dana pristizale iz Gradiške. Uz prvi jutarnji primjerak novina, već sutradan su veseli lokalni dopisnici nazdravljali s načelnikom opštine koji je glasno čitao i divio  se sopstvenoj „velikodušnosti“.

Nažalost sve, bajke pa i ova imaju jedan nedostatak –  nemaju previše veze sa istinom. 

A istina je progovorila samo par dana poslije - na sjednici Skupštine opštine Gradiška.

Istina je da će se u opštini zaposliti još 18 „partijskih vojnika“ i da će plate zaposlenih u opštini ,građane Gradiške godišnje koštati  dodatnih 450.000 maraka. Za toliko je uvećana stavka za plate predviđena Budžetom za narednu godinu čiji je nacrt Skupština usvojila.

Nakon što je načelnik Zoran Adžić, velikodušno predložio da se primanje njemu i funkcionerima opštine smanje za čitavih deset odsto, uslijedio je i jedan velikodušniji prijedlog –Iz opozcionih redova (tačnije iz kluba odbornika PDP-a) predloženo je da se primanja svima, umanje za 20%. Skupštinska većina koju čine odbornici SNSD-a, DNS-a Socijalističke partije i ekološka koalicije „Izvor“, nije prihvatila takav prijedlog.

Usvojen je nacrt Budžeta opštine za 2017. godinu, a u njemu se velikoj humanosti u vidu uštede na platama fukcionera, gubi svaki trag.

Novoizabrani načelnik opštine Gradiška, Zoran Adžić, je u vrijeme predizborne kampanje tvrdio da je plata tadašnjeg načelnika opštine 4.800 maraka, i da će on prvog radnog dana, „skresati svoju platu“. Njegovu izjavu su 02.septembra ove godine prenijele „Narodne novine“

„Prvog  radnog dana, donijeću odluku kojom će biti skresana plata  načelnika opštine. U vrijeme kada se smanjuju izdvajanja za boračke i socijalne kategorije, načelnik Zoran Latinović prima platu od  4.800 maraka, veću nego premijer i pred­sjednik Republike. Treba podsjetiti da je, dok je tu funkciju obavljao Nikola Kragulj, načelnička plata bila oko tri hiljade maraka. Takođe, smanjiću platu i predsjedniku opštinskog parlamenta koja iznosi 3.600 maraka, za razliku od peri­oda kada je na toj funkciji bio Uroš Grahovac iz SNSD-a, koji je primao oko 2.000 maraka. Potpredsjednici Skupštine opštine Gradiška će biti volonteri”, rekao je tada Adžić prema pisanju ovih novina. Tokom predizborne kampanje u svojim javnim nastupima sadašnji načelnik je više puta ponovio ove tvrdnje.

Prava istina je međutim, da plata načelnika opštine Gradiška iznosi  3.900 maraka i da će sa svim prinadležnostima i nakon umanjenja od deset odsto Adžić mjesečno zarađivati oko 4.000 maraka. 

Na veliku žalost, novog predsjednika skupštine opštine Gradiška Milenka Pavlovića Milera, “humanista” Adžić nije govorio istinu ni kada je prije izbora govorio o visini plate predsjednika Skupštine opštine. Pavlović ipak nema razloga za nezadovoljstvo pošto će nakon  umanjenja od deset odsto mjesečno će zarađivati oko 2.900 maraka.

 Ni novi potpredsjednik Skupštine opštine, lider gradiškog DNS-a Vladimir Janković, neće ovu dužnost obavljati za male pare. Radiće za platu od 2.300 maraka mjesečno. U skladu sa predizbornim sloganom svoje partije: “Mi znamo kako”, Janković sada pokazuje kako zna sebi obezbijediti lagodnu i profitabilnu poziciju. Za razliku od svog prethodnika na toj funkciji, koji je volontirao, Janković je odlučio da posao potpredsjednika lokalnog parlamenta obavlja profesionalo. On će da “zaledi” radno mjesto profesora u srednjoj Tehničkoj školi i da se posveti biznisu u svom privatnom preduzeću. Dok u slobodno vrijeme bude rukovodio svojim privatnim biznisom, plata i doprinosi će mu redovno mjesečno lijegati iz Budžeta opštine Gradiška. Toliko o humanosti nove vlasti u Gradišci.

Novom sistematizaijom radnih mjesta u opštinskoj adminstraciji, novi načelnik Gradiške je pokazao da u SNSD-u ne vlada jedinstven stav kada su u pitanju rezultati Popisa stanovništva u Bosni i Hercegovini 2013. godine. Dok Milorad Dodik i vlast RS osporavaju rezultate popisa koje je objavila Agencija za statistiku BiH, Adžić je upravo te rezultate uzeo kao parametar za održavanje broja zaposlenih u opštinskoj administraciji.

Po tom osnovu će broj zaposlenih povećati sa 154 na 172, jer po Zakonu o lokalnoj samoupravi RS, u opštinskoj administraciji maksimalno smije biti troje zaposlenih na 1000 stanovnika.

Među novo zaposlenim je i novi vozač načelnika opštine.

  Iz njemu znanih razloga Adžić nije želio da ga vozi vozač koji je vozio prethodnog načelnika. Ipak on dosadašnjem vozaču nije dao otkaz već je zaposlio još jednog koji će opštinu Gradiška koštati dodatnih 1.300 maraka mjesečno. Novi načelnik će uz novog vozača dobiti i novi automobil, pa će tako, valjda lakše podnijeti veliku brigu o socijalno ugroženim stanovnicima ove opštine. Za građane Gradiške, makar pojedine, nema sumnje, idu bolji dani.

Laktaški sud – režimska nužda

piše: Miljan Kovač

Njegoš Tomić, sin poginulog borca Vojske Republike Srpske, koji mjesecima štrajkuje u parku Mladen Stojanović u Banjaluci, će se odazvati Pozivu na saslušanje koji mu je uputio Osnovni sud u Banjaluci. Pozivu će se odazvati i Njegoševi "saborci" iz Parka .Miroslav Ganjatović, Radenko Pecalj i Danijel Radić  Iz nekih razloga saslušanja će biti održano u prostorijama suda u Laktašima. Štrajkače iz parka pozivaju na saslušanje na osnovu Zahtjeva za pokretanje prekršajnog postupka koji je protiv njih podnijela policija. Iz kopije zahtjeva koja je dostavljana  uz Poziv na saslušanje vidljivo je da se imenovani terete zato što su “dana 15. 07.2016. godine , oko 12:35 časova u Banja Luci, u ulici Vuka Karadžića, počinili prekršaj iz Zakona o javnom okupljanju, isticanjem transparenta “150 dana-150 rana” i “Štrajk djece palih boraca”… Uglavnom djeca onih koji su ginuli za Republiku Srpsku se terete što su došli pred Skupštinu iste te Republike Srpske I zamislite razvili transparent.

Došli su da poslanicima I predstavnicima izvršne vlasti koji prisustvuju sjednici  Parlamenta u lice kažu kako žive porodice onih koji su ginuli I ne vidjevši ono zašto su ginuli, a u čemu današnji “čuvari Srpske” uživaju.  Njegoš I društvo iz Parka su vjerovatno uplašili “hrabre čuvare Srpske” do te mjere da su oni odlučili da ih predaju na sud. Nisu oni njih uplašili svojim izgledom, transparentima ili mišicama… ovi ljudi su ove “junake” iz udobnih fotelja uplašili zato što su im stavili do znanja da postoje!? “Zamislite postoje neka djeca, neki ljudi, čiji su očevi, sinovi braća, krv proljevali I živote dali da bi mi danas po tome zašto su oni ginuli vozali svoje skupe limuzine, gradili kuće, kućetine i vile… a oni se usuđuju da borave u šatoru u parku I da naspodsjećaju kako smo mi stekli sve što imamo… I kako je to što imamo koliko god da košta bezvrijedno, jer ustvari, to nije naše…”, razmišljaju “heroji” pred kojima su desetine, stotine hiljada ostale bez posla, pred kojima su ugašeni mnogi nekadašnji privredni giganti, pred kojima su zauvijek nestale šume, rudnici, u čije su džepove sami “uskakali “milioni maraka bacajući se od sreće naglavačke… E ti I takvi se plaše Njegoša Tomića  I onakvih kao što je Njegoš? Zašto? Zato što je onaj što je svom nezaposlenom devetnaestogodišnjem sinu dao kredit od tri miliona naših maraka, svjetan da će svom sinu moći da ostavi milione, automobile, Vile na Dadinju I Kipru, voćnjake, ribnjake… ali nikada mu neće moći ostaviti ono što je Njegoš od svog oca naslijedio. Toga se on plaši.

U tom strahu je, valjda I napravljena greška na pozivu na saslušanje koji je Njegoš primio – Na tom pozivu piše da će on biti saslušan zbog povrede Člana 9. Zakona o Javnom redu I miru (vidi sliku).

Navedeni član zakona odnosi se na vršenje nužde na javnom mjestu. U dokumentaciji priloženoj uz poziv vidiljvo je da nema ni pomena tom prekršaju, pa je vjerovatno da se radi o zabuni. Eto sada ispade da Njegoša na saslušanje u Laktaše pozivaju zbog vršenja nužde na javnom mjestu. Šta reći – Izgleda da se neko sa tog kraja, da prostite, osjetio popišanim. 

Ministar i načelnik (za)obilaze kancerogenu školu u Gradišci

piše: Miljan Kovač

Ministar prosvjete i kulture, Dane Malešević je ispunio “obećanje” dato tokom predizborne kampanje.  Malešević je 29.09.2016, godine zajedno sa Zoranom Adžićem, sada načelnikom, a tada kanadidatom za načelnika opštine posjetio Osnovnu školu “Danilo Borković” u Gradišci. Oni su tad najavili početak njene rekonstrukcije u okviru projekta “Energetska efikasnost”. 

Malešević je, kako su prenijeli mediji, tim povodom izjavio da “nije predložio prekid nastave u toku radova, nego je preporučio da se nastava organizuje na takav način da se vodi računa o bezbjednosti učenika”. (portal “Moja Gradiška”, 29.09.2016). (Tada je rečeno i da će radovi biti okončani u roku od 60 dana, ali o tom po tom.)

U ponedjeljak 28.11. ove godine otpočeli su radovi na uklanjanju azbestnih ploča sa krova škole, a da nastava, kako je mnistar u kampanji i “obećao”, prethodno nije prekinuta. Uklanjanjem azbestnih ploča na nepropisan način, stvara se koncentracija kancerogenog azbesta u vazduhu, što predstavlja vrlo ozbiljnu opasnost po zdravlje ljudi. Zbog bojazni za njihovo zdravlje većina roditelja je odlučila da narednih dana neće slati djecu u školu. Savjet roditelja, ove škole je na vanrednoj sjednici 29.novembra donio Odluku da se zbog moguće nedozvoljene koncentracije azbestnih mikro vlakana u vazduhu, djeca ne šalju u školu.

Četiri dana nakon početka radova opasnih po zdravlje djece, reagovalo je I Ministarstvo prosvjete. Ministarstvo je u četvrtak, 01.12.2016. odobrilo Odluku Savjeta roditelja o prekidu nastave. Nastava će zbog radova na rekonstrukciji krova biti obustavljana od 02. do 13 decembra.

Četvrti dan od početka opasnih radova i odluke roditelja da djecu ne šalju u školu, i načelnik opštine Zoran Adžić, je “našao vremena” da primi predstavnike Savjeta roditelja i zamoli ih za “mir i strpljenje”. Ni on ni ministar Dane Malešević , koji je takođe iz Gradiške, od ponedjeljka, nisu našli vremena da posjete školu “Danilo Borković” i na licu mjesta se uvjere kakvim opasnostima su djeca u toj školi izložena. A o kakvoj opsnosti je riječ javno je progovorio i ljekar dr Tihomir Mihajlović iz Gradiške.

“Azbestne ploče, odnosno njihova prašina je kancerogen prvog reda.

U toku su brojne virusne infekcije među školskom decom, koje dodatno narušavaju imunitet dece.Trebalo bi decu osloboditi nastave dok god traju radovi na krovu i to nadoknaditi pre letljeg raspusta. Svu zaštitnu opremu ( koliko znam ) poseduje Higijenološko- epidemiološka služba u Domu zdravlja i ona se može dati radnicima na privremenu upotrebu. Ja kao roditelj i kao lekar neću pustiti svoju osmogodišnju ćerkicu u školu, dok se radovi ne završe.

Znanje se može nadoknaditi, zdravlje ne.

Ne postoji lek za bolest pluća koja se zove AZBESTOZA, kao ni za karcinom koji nastaje udisanjem mikrovlakana azbesta.

Prvi znakovi bolesti za karcinom nastaju tek posle 15 godina”, rekao je dr Mihajlović u izjavi koja se širi po društvenim mrežama, obzirom da lokalni mediji u Gradišci o ovoj temi “najradije ćute” ili prenose samo one informacije kojima se  pokušava negirati postojanje opasnosti od koje roditelji strahuju.

Istovremeno, na zahtjeve roditelja da se izvrši stručno mjerenje prisustva štetnih čestica azbesta u vazduhu, nadležni se prave ili “nenadležni” ili “neopremljeni”. Navodno u Republici Srpskoj niko nema takvu opremu, što je zaista poražavajuća činjenica, ako je tačna. Međutim to nikome ne smije biti opravdanje za izlaganje djece opasnosti.

Nije to opravdanje ni za načelnika Aždića, ni za ministra Maleševića koji su roditelje i djecu iz škole “Danilo Borković” prepustili same sebi. Sramotno je da roditelji samoinicijativno zovu preduzeća i institucije širom BiH, pa i regiona i raspituju se ko posjeduje opremu za mjerenje štetnih čestica.

Malo više vremena za ovu školu Malešević i Adžić su imali u vrijeme predizborne kampanje. Sada se peru od odgovornosti, a tada su sebi pripisivali i one zasluge koje im ne pripadaju.

Predizborno hvalisanje kako je inicijativa za rekonstrukciju škole potekla od Zorana Adžića, narodnog poslanika, čijom zaslugom je navodno obezbijeđeno 580.000 km za rekonstrukciju škole, demantovao je Savjet roditelja. Kratko pamćenje javnosti jeste karta na koju političari često igraju, ali ona nije opravdanje za nedostatak sluha i odgovornost za probleme istih onih građana koji su prije smao dva mjeseca “na koljenima” preklinjani za koji glas više.